κλιντηρίσκος

κλιντηρίσκος, ὁ (Α) κλιντήριον*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κλιντήρ + υποκορ. κατάλ. -ίσκος (πρβλ. αστερ-ίσκος, νεαν-ίσκος)].